آشیانه سخن
گوشه ی ذهنم به این فکر میکردم که نجابت در زندگی های امروزی چقدر ارزشمند است.
انسانهای نجیب چقدر به دل می نشینند و اصلا چرا ؟چرا هرکس که با حیا تر و نجیب تر است موجب آرامش روح آدم می شود.
مگر نه اینکه روح خداوند در وجود همه ی ما انسانها دمیده شده است،پس چرا برخی به دل می نشینند و برخی دیگر نه.
شاید مشخصه بارز تفاوت انسانها با یکدیگر در استفاده از صفات خوب و بد آنهاست.
در واقع هر دو گروه تمامی ویژگی های اخلاقی را دارند اما برخی از بعضی از آنها استفاده می کنند و برخی نه.
دقیق تر که می شوم می بینم این ویژگی حتی در حیوانات هم موجب برتری شده است.
اسب را می گویم.....
اسب حیوان نجیبی ست و این شاید بزرگترین دلیل دوست داشتن آن است.
زیباییش را همه می پسنند،همه ی انسانها دوست دارند زیباترین مکانهای طبیعت مانند جنگل، کنار دریا و صحرا را با آن باشند.
بهای خریدش در برابر خیلی از حیوانات دیگر بیشتر است،نگهداری از آن زمان و هزینه گزاف می برد
هرجایی و سر هرکوچه و خیابانی آن را نخواهی یافت،
همه دوست دارند حداقل یک بار سوار بر آن شوند اما برای هر کسی مقدر نیست
و شاید مهم تر از همه اینکه باید بدانی چگونه و چه طور باید از آن سواری بگیری وگرنه به حتم اگر تند برانی زمین میخوری.
همه ی این ها را گفتم تا بدانیم نجابت خیلی ارزشمند است.و باید نجیب بود تا به دل نشست و گرنه طاووس زیباست اما همیشه در بند چشم است و نه دل.
| Design By : Night Melody |
