هر نویسنده کوچک و بزرگی ساعتها برای نوشتن وقت می گذارد
تا بتواند تمام احساس خود را بر روی سپیدی کاغذ به نمایش در بیاورد.
با هر واژه که از ذهنش عبور می کند کلمه ها،جمله ها،پاراگراف ها می سازد تا به خواننده بگوید
که در ذهن پر بارش چه می گذرد.
و اما با هجوم هرکلمه به آگاهی اش او بار دیگر درهیاهوی کلمات غرق می شود
همانند یک بازیگر در نقش خود به گونه ای فرو می رود که نمیداند،
اکنون نقطه ی پایان را در انتهای کدامین کلمه جای دهد
و سخن را با واو هایی دیگر ادامه میدهد.
دوست دارد بنویسد و به این نوشتن عشق می ورزد.
خواننده را می پرستد تا بازتابی از نوشته هایش را در چشمان او ببیند.
با هر تعجب وی، در فکر فرو می رود و با هر لبخند او، جملات را بار دیگر مرور می کند.
به دنبال بهترین هاست ، و نه به دنبال شهرت .
فقط از خواننده بازخوردی می خواهد که گاها با تکان سر آن را میابد.
این حسی است که هر کس با نوشتن مطلبی آن را در خود پیدا می کند.
دوستان عزیز ،بار دیگر به جمع صمیمی شما برگشتم تا این بار به نوعی متفاوت تر بنویسم.تمام نوشته های فوق بر این پایه در ذهنم نشستند که هر کس که برای قلم خود ارزشی قائل است ،به دنبال بازخورد می گردد.هرچند منتقدانه و تلخ.امیدوارم مرا از لطف حضور خود و نظراتتان محروم نفرمایید.
| Design By : Night Melody |
